บทที่ 24 ตอนที่24.ผู้ชายคนแรก

ร่างสูงใช้เท้าเปิดประตู และก็เป็นเท้าอีกเช่นกันที่ทำหน้าที่ปิดประตู ก่อนจะบรรจงวางร่างในอ้อมแขนลงบนที่นอน แล้วทาบทับลงมา

ทันทีที่หลังแตะพื้นที่นอนเย็นเฉียบ สติก็กลับคืน สองมือบางค้ำยันอกกว้างเปล่าเปลือย เธอไม่ได้ไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่า ผู้ชายคนนี้กำลังจะทำอะไร

"อ้อม...ขอนะ"เสียงนุ่มทุ้มออดอ้อน ดวงตา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ